लघुकथा--फलिफाप -बिष्णु उप्रेती

 प्रकाशन मिति २०८१-१२-१२

लघुकथा--फलिफाप

***************

बिष्णु उप्रेती

**********

-" ए सबिना बाहिर अाउत, याहाँ माल्दाई अाउनु भएको छ ,तिमीलाई भेट्न।" बिकासले बुढीलाई बाेलाए।

-" ल हुन्छ, म अाईहाले।" सबिना बाहिर अाईन् ।नमस्कार गर्दै --" कताबाट बाटाे बिराउनु भयाे मल्दाई हाम्राे घरलाइ पबित्र पार्न।?भनिन्

-"हैन ,हैन, मैले कर गरेर लिएर अाएकाे । तिम्राे मन शान्त पार्न।" बिकासले बिचैमा कुरा काटेर भने।

--" सबिना बहिनी हेरन, भारतकाे प्रयागराजकाे त्रिबेणीमा, कुम्भमेला लाग्यो । तिम्री भाउजुलाई कसले सुनाई दिएछ । एकसय चालीस बर्षकाे माहाँ याेग हाे ।याे साल कुम्भ स्नान गरियो भने सात जन्मकाे पापकाटिन्छ। मरेपछि बैकुण्ठ पुगिन्छ भनेर । बुढिले हदैसम्म जिद्दी गरि। कति कराेड मानिस गए ।म मात्र अभागी भन्दै रुन थाली।"

-"अनि के भाे त माल्दाई ? सबिनाले उत्सुक हुदै साेधिन्

--" त्याहाँ पुगेर ,त्याे मान्छेको भिड ,फाेहाेर देखेर दिक्क लाग्दै अल्मलि रहेकाबेला एउटा नचिनेको केटाे अाएर ,मलाई रु एकसय दिनु , तपाईंहरु स्नान गरेर अाईन्जेल, म तपाईंको लुगाकपडा ,जुता रुंगिदिन्छु भन्याे ,हिन्दी भाषामा। साठी रुपैयामा कुरा मिलाएर , हामी नुहाउन पस्यौं।"

" अनि ?"

--" अनि केहुनुर बहिनी , फर्केर अाउदा ,रुङ्नेकेटाे पनि छैन। लुगा कपडा केही पनि छैन। भिजेको भित्री कपडा संगै रुदै कराउँदै घुम्दै गर्दा ,,एउटा उद्धार संस्थाले भेट्याे र एक एक सराे थाेत्रा लुगा दिएर, रेलकाे टिकट काटिदियाे। घर अाएपछि त झन् ,मान माँथी भुक्तमान थपियाे।

-" अनि के भाे माल्दाई?

लुताे निस्केर हैरान छ , कन्याएर बसेका छौ दुबैजना।" भने माल्दाईले

२०८१/११/१७

बिर्तामोड ४ झापा